GÜNÜN MESAJI

Mûsâ Efendi -rahmetullâhi aleyh- şöyle buyururdu: “Evlâdım, mutlakâ riyâzat hâlinde (iktisâda riâyet ederek) yaşayın ve Allâh’ın verdiklerini, yine Allah için infâk edin! Riyâzat hâliniz sadece üç aylara ve Ramazan’a mahsus olmasın! Onu, hayatınızın her safhasına yayın ve ihtiyaç fazlasını Allah yolunda infâk edin! Şunu iyi bilin ki, Dolmabahçe veya Topkapı......

Peygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- buyurur: “Amellerin Allah Teâlâ’ya en sevimli olanı, az da olsa devamlı yapılanıdır.” (Müslim, Müsâfirîn, 218)...

Hayat, bize uhrevî saâdeti kazanmak için lûtfedilmiş sınırlı bir nîmettir. Ne tekrarı vardır, ne de telâfîsi… Unutmamak gerekir ki müslümanlık, belli zamanlara has bir merâsim değil, ömürlük bir takvâ hayatıdır. Bizler de “Her gördüğünü Hızır, her geceni Kadir bil!” düstûruyla, bütün ömrümüzü feyizli bir Ramazan iklîmine dönüştürmeye gayret etmeliyiz. Ne......

Hakkʼa kulluk, âdeta bir mevsimlik işçilik gibi belli zamanlara has bir vazife değildir. Bilâkis ömür boyunca îfâ edilecek bir gönül borcudur. Âyet-i kerîmede buyrulur: “Ve sana yakîn (ölüm) gelinceye kadar Rabbine ibadet et!” (el-Hicr, 99)...

Düşünmek gerekir ki sayılı günlerden ibâret olan dünya hayatı, ne kadar uzun görünse de yine sayılı günlerden ibâret olan Ramazân-ı Şerîf gibi, gâyet kısa bir zamandır. Bu sebeple nasıl ki Ramazân-ı Şerîf’i mânevî kazanç için bir fırsat mevsimi olarak görüp gayretimizi artırıyorsak, ömrü de öyle telâkkî etmemiz zarûrîdir....

İlâhî rahmet, dâimâ tecellî hâlindedir. Mühim olan, her an o rahmete ulaştıracak vesîlelerin arayışı içinde bulunabilmektir....

Rabbimiz; “Emrolunduğun gibi istikâmet üzere ol!” (Hûd, 112) buyurmaktadır. Ramazân-ı Şerîf, yaşattığı “takvâ” hayatı ile istikâmet bulmanın en feyizli mevsimiydi. Bu itibarla; İstikâmeti korumak; Ramazân-ı şeriften sonra, o mübârek mevsimde kazanılanları kaybetmemektir. İstikâmeti korumak; Ramazan vesîlesiyle başlanan sâlih amelleri devam ettirebilmektir. İstikâmeti korumak; Ramazan hürmetine edilen tevbeleri muhafaza etmektir. Hata,......

Ramazân-ı Şerîf gibi mübârek gün ve geceleri ihyâ edip diğer günlerde imkân varken ihmâlkâr davranmak, büyük bir ziyanlıktır. Unutmayalım ki Allah rızâsına vesîle edilmeyen ve âhiret saâdetine sermâye kılınmayan vakitler, en hazin israflardır....

Ramazân-ı Şerîfʼte girilen yoğun ibadet iklîmi ve erişilen müstesnâ kulluk kıvâmı, ekilen bir tohum gibidir. Bu tohumun tutup tutmadığı, yılın diğer aylarında filizlenerek, yapraklanıp çiçeklenerek ve meyveler vererek kendini gösterecektir. Yani Ramazan’da kazandığımız güzel hasletleri ve kalbî olgunluğu, Ramazan’dan sonra ne kadar devam ettirebildiğimiz, o ibadetlerimizin Hak katındaki makbûliyet seviyesini......

Muallâ bin Fadl -rahmetullâhi aleyh- şöyle der: “Selef-i sâlihîn, Cenâb-ı Hakk’a, altı ay kendilerini Ramazân’a ulaştırması için duâ ederlerdi. Geri kalan altı ayda da idrâk ettikleri Ramazân’ı kabûl buyurması için duâ ederlerdi.” (Kıvâmu’s-Sünne, et-Terğîb ve’t-Terhîb, II, 354)...

Ramazân-ı Şerîf boyunca sahurlar vesîlesiyle, bir nevî seherlerden feyz alma tâlimi görmüş oluyoruz. Ramazan’dan sonraki gecelerde de Rabbe husûsî bir yakınlık vesîlesi olan, Allah muhabbeti ve korkusu ile gözyaşı dökülen, affın kabul olduğu, rûhânî tekâmülün arttığı o kıymetli vakitleri; teheccüd, zikir, istiğfâr ve duâ ile ihyâ etmeye gayret göstermek îcâb......

Hazret-i Ali -radıyallâhu anh- buyurur: “Yaptığınız sâlih amellere gösterdiğiniz ehemmiyetten daha fazlasını onun kabulüne ve korunmasına gösteriniz.” Ramazan’daki ibadetlerimizin kabûlünün delîli; Rama­zan’dan sonra­ki hâl ve istikâmetimizdir…...

Ramazan bayramı biter bitmez hemen altı günlük Şevvâl oruçlarının müstehab kılınması, bir taraftan vücudu kademe kademe normal düzenine alıştırmaya vesîle olurken, asıl olarak Ramazan’daki oruç rûhâniyetini nâfilelerle devam ettirmenin bir telkînidir. Durumu müsâit olanlar için Kamerî ayların on üç, on dört ve on beşinci günleri ile haftanın Pazartesi ve Perşembe......

Ramazan terbiyesiyle kazandığımız mânevî kıymetleri Ramazanʼdan sonra da kaybetmeyelim. “İpliğini sağlamca büktükten sonra, çözüp bozan gibi olmayın…” (en-Nahl, 92) ilâhî tâlimâtına bilhassa ibadet hayatımızda son derece dikkat edelim....

Bursevî Hazretleri şöyle buyurur: “Bizim üç bayramımız vardır. Birincisi Ramazan (ve Kurban) bayramıdır. Bu tabiatın/nefsin bayramıdır. İkincisi, kâmil îmanla göçmek şartıyla ölüm bayramıdır. Bu, büyük bir bayramdır. Üçüncü ve en büyük bayram ise âhirette Allâh’ın tecellîsine mazhar olunduğu zamanki bayramdır.” (Bursevî, Rûhu’l-Beyân, II, 200)...

Ramazan, bir takvâ mektebi; bayram ise onun mânevî bir şehâdetnâmesidir. Hakîkî bayram, Ramazanʼdan ilâhî af şehâdetnâmesini alarak çıkabi­len kimseyedir....

Behlül Dânâ Hazretleri buyurur: “Bayram, güzel ve yeni elbiseler giyenler için değil, ilâhî azaptan emîn olup ebedî hüsrandan kurtuluşa erenler içindir. Yine bayram, güzel güzel binitlere binenler için de değil, hatâ ve kusurlarını terk ederek hâlis bir kul hâline gelebilenler içindir…”...

Bayramlar tatil günleri değil; hamd ve şükürle Hakkʼa yönelme ve ictimâî ibadet günleridir. Hadîs-i şerîfte buyrulur: “Ramazan ve Kurban bayramı gecelerini, sevâbını Allah’tan umarak ibadetle ihyâ edenlerin kalbi, bütün kalplerin öldüğü günde ölmeyecek­tir.” (İbn-i Mâce, Sıyâm, 68)...

Kıymetli Kardeşlerimiz! Ramazân-ı Şerîf bir takvâ mektebi, bayram da onun rûhânî bir şehâdetnâmesidir. Ömür boyu Ramazan rûhâniyetiyle yaşayıp ebedî bayramlara ulaşabilmemiz temennîsiyle, Ramazan bayramınızı tebrik eder; bu mübârek günlerin vatanımız, milletimiz ve İslâm âlemi için hayırların fethine, şerlerin def’ine, ümmet-i Muhammed’in sıhhat ve selâmetine vesîlesi olmasını, Yüce Rabbimiz’den niyâz ederiz....

Bayram, yanık yüreklere Cennet serinliği veren ilâhî bir ziyafettir. Yine bayram, belli bir kesimin şımarıkça yaşadığı, israf çılgınlıklarıyla dolu tatil ve eğlence gibi şahsî mutluluk günleri değildir. Bilâkis, sıla-ı rahimde bulunmak, geçmişlerin ruhlarını hayırlarla şâd etmek, îman kardeşliğini cemiyet plânında yaşatmak, dargınlıkları-kırgınlıkları ortadan kaldırmak ve din kardeşleriyle kaynaşmak gibi nice......

Asr-ı saâdette bayrama; infakla, ikramla, sadakayla hazır­lanılır; bayram, Allah için yapılan fedakârlıklarla karşılanırdı. Zira hakîkî bayrama nâil olabilmenin, mahzun gönüllere de bayram neşesi verebilmekten geçtiği, çok iyi bilinirdi....

Câfer-i Sâdık Hazretleri Ramazan ayının sonunda şöyle duâ ederdi: “Ey Ramazan’ın Rabbi olan ve Kur’ân’ı indiren Allâh’ım! İşte bu, kendisinde Kur’ân’ın indirildiği Ramazan ayıdır ve artık bitmek üzeredir. Yâ Rabbi! Bütün günahlarım affedilmeden fecrin doğmasından veya Ramazan’ın çıkıp gitmesinden, ikram sahibi olan Zât’ına sığınırım!”...

İmâm-ı Rabbânî Hazretleri buyurur: “Ne mutlu ona ki Ramazan ayı kendisinden râzı hâlde ayrılır. Ne yazık ona ki Ramazan ayı kendisine dargın gider.”...

Bu mübârek ayda fitre/fıtır sadakası, şerʼan zengin sayılan her müʼ­mine vâcip, hattâ bazı mezheplere göre farzdır. Fitre, bayram namazına kadar verilirse makbul olur. Peygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- fakir müʼminlerin de bayrama huzurla girebilmeleri için, fitrelerin bayramdan önce verilmesini istemiş; “Onları bu (bayram) gününde aç dolaşmaktan kurtarınız!” buyurmuştur. (İbn-i......

Bir muhtaca infâk eden kişi şöyle düşünmelidir: “Cenâb-ı Hak dileseydi bizim rollerimizi değiştirebilirdi. Ben muhtaç olabilirdim, bu kardeşim de bana sadaka veren durumunda olabilirdi. O zaman bu kardeşimin bana nasıl davranmasını isterdim? Şimdi ben de ona öyle davranmalıyım…”...

Kâmil bir müʼmin, yalnız kendi evini aydınlatan bir kandil değil; bütün yeryüzünde, dünyası kararmışların başını cömert ziyâsıyla okşayan, ruhları üşümüş garipleri müşfik sıcaklığıyla saran bir şefkat ve merhamet güneşi hâlinde, insanlığın fazîlet semâsında parlamalıdır. Zira gerçek bayram saâdeti­nin seyredileceği en berrak ayna, bayram ettirilen kırık gönüllerdir. O hâlde düşünelim; bayramı......

Âyet-i kerîmede “ihtiyaç fazlasını” infak etmemiz emrediliyor. (Bkz. el-Bakara, 219) Demek ki mü’min, çalışıp kazanacak, fakat mütevâzı yaşayıp ihtiyacından fazlasını infâk edecek. Vermenin hazzıyla huzur bulacak, yaşama zevkini bir kenara bırakıp yaşatma sevdâsına gönül verecek....

Ramazan, bir diğergâmlık tâlimidir, din kardeşlerinin derdiyle dertlenme eğitimidir. Bir mü’min; İslâm’ın ve müslümanların istikbâlinden kendisini mes’ûl addetmelidir. Hidâyetten ve takvâdan mahrum kimselerin irşâdından kendisini mes’ûl görmelidir. Yardım edebileceği bir tek mü’min kardeşinin dahî mazlum, çaresiz, bîkes ve perişan hâlde kalması; onun uykularını kaçırmalıdır....

Mânevî bir hazine olan Kadir Gecesi, Cenâb-ı Hakk’ın Habîb’ini ve O’nun vesîlesiyle ümmet-i Muhammed’i ne kadar sevdiğinin bir nişânesidir. Zira eserlerde, diğer peygamberlere ve onların ümmetlerine böyle bir gecenin lûtfedilmiş olduğuna dâir herhangi bir kayda rastlamıyoruz....

Kıymetli Kardeşlerimiz! Bin aydan hayırlı Kadir Gecenizi tebrik eder, hayatımızın takvâ ile ihyâ edilen dâimî bir Ramazân-ı Şerîf; son nefesimizin de saâdet müjdeleriyle gelen ebedî bir bayram olmasını Yüce Rabbimizʼden niyâz ederiz....