Unutmayalım ki İslâm, “Cenâb-ı Hakk’a kısmen değil tam teslîm olmak”tır. Dolayısıyla müslüman, İslâmʼın kâidelerini hayatının hiçbir safhasında bir kenarda unutmamalıdır. “–Şimdi Cenâb-ı Hakk’ın emrini yerine getirirsem; şu dünyevî menfaatim ne olacak?..” gibi nefsânî kuruntuları bir tarafa bırakmalı ve her hâlükârda; “–Benim için mühim olan nefsimin değil, Sen’in hükmündür yâ Rabbi!......

En kötü şey, insanın Allah yolunda olmadığı hâlde Oʼnun “Rahman, Rahîm, Gaffâr” sıfatlarına sığınarak kendini kandırmasıdır. Âyet-i kerîmedeki îkaz çok açık ve nettir: “…Sakın o çok aldatıcı şeytan sizi Allâh’ın affına güvendirerek kandırmasın!” (Lokman, 33; Fâtır, 5)...