Kula fayda verecek olan ve onu nerede olursa olsun yalnız bırakmayacak olan en vefakâr dost, Allah Teâlâʼdır. O hâlde bütün amellerimizde niyetlerimizi; اِلٰهِي اَنْتَ مَقْصُودِي وَ رِضَاكَ مَطْلُوبِي “Yâ İlâhî! Maksadım yalnız Sen’sin, talebim de sadece Sen’in rızâ-yı şerîfindir.” niyâzıyla tezyîn etmeliyiz. Bu şuur ve idrâke eren ârif kullar, bütün......

Îmanlı ve ahlâklı bir nesil yetiştirme hususunda yapılması gereken vazifeler, zamanımızda bir farz-ı kifâye değil, artık farz-ı ayn hükmünü almıştır. Yani her birimiz kendi imkânlarımız nisbetinde gayret etmeliyiz; gayret edenlere de destek olmalı, güç vermeliyiz....