Şeyh Sâdî-i Şîrâzî, uzuvlarımıza dâir bir tefekküre dâvet eder:
“Dil, şükretmek içindir. Hakk’ı bilen, onu gıybet için kullanmaz.
Kulak, Kur’ân ve nasihat dinlemek içindir; bâtıl ve boş sözler dinlemek için değil.
İki göz, Allâh’ın kudret ve san’atını temâşâ içindir; eşin dostun ayıbını görmek için değil…”