Nefsin mayasında fânîliğe isyan vardır. O hiçbir zaman ölümü, zevâli, son bulmayı istemez. Ebedîlik hasreti içinde yaşar.
Sâlih mü’minler bu hasreti, ebedî ve hakikî hayat olan âhirete hazırlık gayretleri içinde yaşarlar. Buna mukâbil ham, nâdan ve gâfil insanlar ise fânî dünyada ebedîlik ararlar. Âdeta Cennet’i dünyada yaşamak isterler. Hâlbuki bir kelâm-ı kibarda ne güzel buyrulmuştur:
“Dünyadan ebedîlik isteme! Kendinde yok ki sana da versin!”