Bayram, mü’minin yalnızca kendi mutluluğunu düşüneceği bir tatil günü değildir. Nitekim Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in bir tatili yoktu. O hiçbir zaman; “Şu hurma ağacının gölgesinde üç gün tatil yapayım, beni rahatsız etmeyin!..” demedi. Bilâkis O, Allah yolundaki gayret ve fedakârlıklarıyla dinlendi, gönlü ancak bu sayede huzur buldu. Zira bunlar âhiret kazançlarıdır ve; “Esas hayat da âhiret hayatıdır.” (Buhârî, Rikāk, 1)
İşte fânî dünya hayatındaki bayramlar bu muhtevâda idrâk ve ihyâ edilirse, ebedî bayramlara zemin hazırlar.