Bir mü’min hiçbir zaman, gayr-i müslim veya fâsıkların tesirinde kalmayacak. Zira îman, “lâyıkına muhabbet, müstahakkına da nefret”i gerektirir.
Yani Allâhʼa, Rasûlʼüne, ehl-i İslâmʼa muhabbet duymak; buna mukâbil İslâm düşmanlarına ve zâlimlere de kalben buğzetmek îcâb eder.