Müslümanlar, Bedir’den Medîne’ye muzafferen dönerlerken, bineklerine esirlerini de sırayla bindirdiler. “Bunlar îmân etmiş olmasalar da insanlıkta bizim eşimizdir.” dediler, merhamet gösterdiler.
Bir bu manzarayı düşünelim bir de bugün Suriye’de yaşanan ve yıllardır kasten dindirilmeyen zulüm ve vahşetin sergisini… Sadece gardırop farkıyla iki câhiliyye devri… O günün zâlimleriyle bugünün zâlimleri arasında değişen tek şey, kılık-kıyafet… Aynı zulüm, aynı gaddarlık, aynı vahşet!..