Hazret-i Peygamber’in hanımları evlât dünyaya getirmeseler de Kur’ânî tabirle; «ümmehât / أُمَّهَات ümmetin anneleri» oldular. Çünkü o muhtereme vâlidelerimiz, anneliğin şefkat ve merhametini sergilediler. Hanımlara tebliğde bulundular. Garip, kimsesiz ve yetimlere sahip çıktılar.
Onların ardından gelen ümmetin sâliha hanımları da, tıpkı onlar gibi çocukları olsa da olmasa da, aynı şefkat ve merhameti sergilemeliler. Kimsesiz, garip ve yetimleri kendilerine zimmetli bilmeliler. İrşad bekleyen yavrulara, mânen bir anne olmalılar. Nitekim;
“Kişi sevdiği ile beraberdir.” hadîsine binâen bir mü’mine hanım da, o mübârek «ümmehât»ın takvâsından hisse alabildiği nisbette kıyâmet günü onlarla beraberlik müjdesine nâil olur. Ümmetin böyle fazîletli anneleri,
ömürlük bir teşekküre lâyıktır.
Yayın: Yüzakı Yayınları
Dil: Türkçe
Yıl: 2020