Ebû Ali Ruzbârî Hazretleri buyurur:
“Nefsine bir kez bile lâyık olduğundan fazla kıymet vererek bakan kimse, (yani kibir ve gururunun esiri olan kişi gaflete sürüklenir de) kâinattaki varlıkların hiçbirine ibret nazarıyla bakamaz.”
Gurur ve kibir, Cenâb-ı Hakkʼın kibriyâ sıfatıyla ortaklığa kalkışmaktır. Tevhîd akîdesinin ise ortaklığa tahammülü yoktur!..