Sâlih evlâtlar, anne-babalar için sadaka-i câriye. Yani vefatlarından sonra dahî ecir ve hasenat vesîlesi…
Lâkin evlâtlar sâlih ve sâliha kıvamında yetiştirilmezse, bu hususta ihmal ve kusurlar gösterilirse; böyle evlâtlar dünyada da musibet, âhirette de musibet!..
Fâsık evlâtlar, terbiyelerine ihtimam göstermeyen anne-babaları için seyyie-i câriye!.. Yani anne-baba vefat ettikten sonra dahî, amel defterine günah ve seyyiat yazılmasına sebep!..
O hâlde evlâtları, ilâhî bir emânet ve imtihan olarak görüp mânevî terbiyelerine ihtimam göstermek elzem!..