Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî Hazretleriʼnin bir geceyi özlemesi var mısrâlarında. Şöyle özlüyor:
Ey dost, gönlünü aşk-ı ilâhî ile doldur,
Mestâneye ekmek sözü etmekten uzak dur.
Sun kevseri kansın suya hep teşne gönüller,
Deryada yüzen canlı sudan başka ne ister?
Doldur o aşk-ı ilâhî ile yine doldur, yine bir sun,
Dursun gece ey dost, onu durdur ne olursun!
Vur uykumu zincirlere vur, geçmesin anlar,
Varmaz gecenin farkına varmaz uyuyanlar!..