Şöyle buyurmuştur Efendimiz, Câbir naklediyor:
“Cebrâil bana geldi ve şöyle dedi: (Efendimiz’in şahsında ümmete tabi.)
«–Yâ Muhammed! İstediğin kadar yaşa, mutlakâ öleceksin.
İstediğini sev, sonra mutlakâ ayrılacaksın.
İstediğin şeyle amel et, sonra onun karşılığını elde edeceksin. (İster müsbet, ister menfî.)
İyi bil ki mü’minin şerefi, geceleri kāim olmasında (seherlerde uyanık olmasında), izzeti ise insanlardan müstağnî kalmasındadır.” (Hâkim, IV, 360-361/7921)