Muhabbetin zirvesi, “el-Vedûd” olan Allâh’a ve O’nun Habîbi olan Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’e muhabbettir. Fânî ve nefsânî muhabbetlere esir olup Allah ve Rasûl’ünün muhabbetiyle ihyâ edilmemiş bir ömür, -Allah korusun- gaflet içinde ziyan olmuş demektir.