Nefs, bir ağaç gibidir. Ham meyve, nasıl ağaca sımsıkı bağlı ise, ham insanlar da o derece nefsâniyetin esiridirler. Ancak olgun meyveler nasıl ağaçları terk ediyorlarsa, kâmil ruh sahipleri de nefsâniyetten sıyrılır ve ulvî âlemlerin seyyâhı olurlar.