Hayatta iken sâlih kimselerin güzel hâllerinden müstefîd olmak için onların sohbetinde, muhabbetinde, dostluk ve yakınlığında bulunmak gerektiği gibi, mü’minin vefatından sonra bile sâlih kimselerin yakınında olmasının ehemmiyetini şu hadîs-i şerîf açıkça beyân etmektedir:
“Ölülerinizi sâlih insanların arasına defnediniz. Hayattaki insanın kötü komşudan rahatsız olduğu gibi, ölü de kötü komşudan rahatsız olur.” (Ebû Nuaym, Hilye, VI, 354; Deylemî, Müsned, I, 102)
Nitekim İstanbul’da Ebû Eyyûb el-Ensârî Hazretleri’nin ve pek çok diyarda büyük evliyâullâhın kabirlerinin etrafı, onlara komşu olmak isteyenler tarafından âdeta şehir kabristanlarına dönüştürülmüş vaziyettedir.