Mühim olan; dünyevî meşgaleleri, Rabbini unutmadan, kulluk vazifelerini ihmâl etmeden devam ettirebilmektir. Nitekim Cenâb-ı Hak böyle kullarını âyet-i kerîmede medhederek şöyle buyuruyor:
“Onlar, ne ticaret ne de alışverişin kendilerini Allâhʼı anmaktan, namaz kılmaktan ve zekât vermekten alıkoyamadığı insanlardır. Onlar, kalplerin ve gözlerin allak bullak olduğu bir günden korkarlar.” (en-Nûr, 37)