Cömertliğin zirvesi îsardır. Yani kendi de muhtaç olduğu hâlde, âdeta canından koparıp bir başkasına verebilmek, onu kendi nefsine tercih edebilmektir.
İnsana kendi açlığını unutturup başkasını doyurmayı düşündüren, kardeşinin saadetiyle mesʼûd eden bu husûsiyet, elbette çok güçlü bir şefkat ve merhamettir.
Merhamet, kalpteki îmânın meyvesidir. Merhamet, sende olanı, ondan mahrum olanla paylaşmandır…