Dervişlik; ruhsuz şekillerden, mânâ derinliğinden mahrum birtakım sembol ve hareketlerden ibaret bir merasimler manzûmesi değildir. Dervişlik, kalbi mâmur etmektir.
Hadîs-i şerîfte buyrulduğu üzere:
“Hiç şüphesiz ki Allah Teâlâ, sizin bedenlerinize ve sûretlerinize bakmaz; ancak kalplerinize nazar eder.” (Müslim, Birr, 33)