Bütün cihan bizim olsa ve dünyada bin yıl ömür sürsek ne fayda!? Neticede bu dünyadaki ömrümüz de, dünya da fânîliğe mahkûm… Kabre bir kefenden başka ne götürebileceğiz?.. Hayat çarşısının en asil giysisi olan kefen; bütün fânî alışverişlerin, tükenmek bilmeyen hevâ ve heveslerin iptal noktası değil midir?..
Dünya hayatında sahip olduğumuzu düşündüğümüz bütün nîmetler yine dünyada kalacak. Bizim o nîmetlere sahipliğimiz, mecâzî ve geçici bir emânetçilikten ibaret. Mülkün ve bütün nîmetlerin asıl sahibi, Cenâb-ı Hak. O hâlde nîmetlerin gerçek sahibinden gâfil kalmayalım. Oʼnun rızâsından ayrılmayalım.
Atâullah el-İskenderî Hazretleri gerçek servetin mâhiyetini, şu niyâzında ne güzel ifade buyurur:
“Yâ Rabbi! Sen’i bulan neyi kaybetti? Sen’i kaybeden neyi buldu?..”