Âyet-i kerîmede buyruluyor:
“Şeytan sizi fakirlikle korkutur ve size cimriliği telkin eder. Allah ise size katından bir mağfiret ve bir lûtuf vaad eder…” (el-Bakara, 268)
Dolayısıyla;
‒Rabbinin lûtfuna lâyıkıyla îtimâd eden bir müʼmin, dînini yaşamakta cesaretsiz ve cimri olmaz.
‒Gerçekten Rabbine dayanıp güvenen bir müʼmin, kendisini Allah yolundaki gayretlerden alıkoymak isteyen nefs ve şeytanın hile ve desiselerine kulak vermez, onlara îtibâr etmez.
‒Rabbine hakkıyla tevekkül eden bir müʼmin, hangi sıkıntıyla karşılaşırsa karşılaşsın;
حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ
“…Allah bize yeter, O ne güzel vekîldir.” (Âl-i İmrân, 173) diyerek kulluk istikâmetini korur. “Çâresizlerin çâresi Allahʼtır!” diyerek gönül huzurunu muhafaza eder.