Ramazân-ı Şerîflerde; sahur ve iftar sofralarında normal zamanlardan bile daha fazla lüks, ihtişam ve debdebe sergilemek, bir açlık tâlimi ve riyâzat telkini olan bu mübârek mevsimi, oburluk fırsatına dönüştürmek demektir. Bu ise Ramazân-ı Şerîfʼin özüne, rûhuna ve mânâsına tamamen zıt bir durumdur.
Hele fukarâya sadaka, zekât, fitre ve ikramlarla ulaşmanın tâlim edildiği bu mevsimi, sadece eşraf ve zenginlerle dolu iftar sofralarında geçirmek, büyük bir gaflettir.
Ramazân-ı Şerîf, mâtemlerin civârına varmaya, yoksul evlere kumanyalar taşımaya, Kurʼân talebeleriyle, yetimlerle, muhâcirlerle mütevâzı sofralarda iftarlar açmaya vesîle edilmelidir.