Karşılaştığımız ilâhî imtihanlarda, îmânımız bütün varlığımızı peşinden sürükleyip götürmeliyken; “Aman keyfimiz kaçmasın, rahatımız bozulmasın!” diye îmânımızdan tâvizler vermeye başlıyorsak, “kurban mektebi”nin “fedakârlık dersleri”nden geçer not aldığımızı, nasıl düşünebiliriz?