12 Eylül 2021

Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in hayatında, her kademeden insana numûne-i imtisal vardır. Efendimiz’e Hayber’in fethinden sonra nice ganimet ve hediyeler geldi. Fakat Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-; onları derhâl fukaraya ve muhtaçlara dağıttı. Bunu da büyük bir huzur ve sürur duyarak, verebilmenin mânevî hazzını hissederek yaptı.

Peygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- o kadar cömertti ki, sahâbeden Câbir -radıyallâhu anh-’ın beyânı üzere;

“Kendisinden bir şey istendiğinde; «Hayır!» dediği vâkî değildi.” (Müslim, Fedâil, 56)

Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Kurʼânî ifadeyle “raûf ve rahîm” yani çok şefkatli ve merhametliydi.

“Kişi sevdiğiyle beraberdir.” (Buhârî, Edeb, 96) hadîs-i şerîfinin şümûlüne girerek âhirette Efendimizʼe yakın olmak isteyen bir müʼminin de çok müşfik ve merhametli olması îcâb eder.