Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz aslâ övünmezlerdi. Ancak kendine ait sıfatları dile getirme zarûreti olunca; Allâh’ın kendi üzerindeki nîmetlerini sayar ve;
“لَا فَخْرَ” yani “Övünmek yok!” diyerek büyük bir tevâzuya bürünürlerdi. (Bkz. Tirmizî, Menâkıb, 1)