Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz her hâliyle, ümmetin her ferdine emsalsiz bir örnek şahsiyetti. Âğniyâ-i şâkirîn / şükreden zenginlere de misaldi:
Nitekim, Efendimiz’in mübârek hânesine, ganimetler ve hediyeler gelirdi. Fakat O, eline geçeni infak etmeden rahat edemezdi.
Yine Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- fukarâ-i sâbirîn / sabreden fakirlere de misaldi:
Ümmeti açlıktan karnına taş başladığı zaman; O iki taş bağlardı. Onları doyurmadıkça kendini doyurmayı düşünmezdi. Onları doyurmanın mânevî hazzıyla âdeta kendi açlığını unuturdu.