Kıyamet günü amel defterimiz verildiğinde, farkında olduklarımız kadar farkında olmadığımız nice hatâlarımızı da o uhrevî ekranda seyredeceğiz:
Belki bir dedikodu ettik, bir kardeşimize ters baktık, bir insanı alaya aldık, kaş-göz işaretiyle birinin arkasından eğlendik, evimizin penceresinden bir halı silkeledik de alt kattaki komşuyu yahut evimizin önünden geçen bir insanı rahatsız ettik. Kapımızdaki kedinin-köpeğin açlığına duyarsız kaldık. Trafikte en öne geçmek için hatâlı sollamalar yaptık, bir su birikintisinden hızla geçip kaldırımdaki bir insanı ıslattık, kurallara aykırı hareket ederek insanların hayatlarını tehlikeye attık vs…
Farkında olduklarımız kadar farkında olmadığımız bütün günahlarımızın ağır faturasıyla karşılamamak için de bol bol tevbe-istiğfar etmeliyiz. Zira biz bazı hatâlarımızın farkında olmasak da Kirâmen Kâtibîn meleklerinin tespitinden kaçmıyor. Biz unutsak da amel defteri unutmuyor.