Mânevî terakkîde hizmetin ehemmiyeti çok büyüktür. Bütün Hak dostları, kendilerini dâimâ toplumdan mesʼul görmüşler; muhtaç ve mazlumların derdiyle dertlenmişlerdir.
Meselâ velîler sultânı Şâh-ı Nakşibend Hazretleri, mânevî intisâbının ilk yıllarında, yedi sene boyunca hastalara yardım etmiş, yaralı hayvanların tedavisiyle meşgul olmuş, insanların gelip geçtiği yolları temizlemiş, en büyük mânevî terfîyi de bu hizmetlerinde aldığını bildirmiştir.