Mânevî hayatın özüne değil de sözüne îtibâr eden, kalpten ziyâde kalıba ehemmiyet veren gâfilleri îkaz sadedinde, şu hâdise ne kadar mânidardır:
Bâyezîd-i Bistâmî Hazretleri’ne müridlerinden biri:
“–Efendim, kürkünüzden bir parça verseniz de teberrüken üzerimde taşısam!..” der.
Hazret ise sırf şekille rûhî bir derinliğe ulaşılamayacağını ifade sadedinde;
“–Evlâdım, sen adam olmadıktan sonra Bâyezîd’in kürküne değil, derisini yüzüp içine girsen, fayda vermez!..” buyurur.