Kurʼânî mânâda “cehâlet”ten kurtulup “bilenler”den olan her müʼminin en mühim düşünceleri;
“–Ben Rabbime karşı vazifelerimi lâyıkıyla îfâ edebiliyor muyum? Rabbimle aram düzgün mü?
–Kulluk hayatımda problemli sahalar var mı? Bu fânî hayatımda Bâkî Rabbimi unuttuğum safhalar oluyor mu?
–Esas hayat olan âhirete hazırlığım ne durumda? Ecel senedinin meçhul vadesi bugün dolacak olsa ben ne kadar hazır hâldeyim?..” gibi ulvî endişelerden ibaret olmalıdır.