Bir müstahdeme sert bir şekilde:
“‒Çabuk bana bir bardak su getir!” demek var; bir de nezâketle:
“‒Zahmet olmazsa bana bir bardak su getirir misin?” demek var.
İkisinde de su istiyorsun. Fakat birinde kabalık var, muhâtabını inciten bir istihkār ve istihfaf ifadesi var; diğerinde ise incelik var, insana değer vermek var.
Nitekim o bir bardak su, getiren kişinin hâlet-i rûhiyesine göre, içene tesir eder. Kaba bir hitapla istenen su, kerhen ve zoraki getirileceği için fayda vermez; nezâketle istenen su ise muhabbetle getirileceği için şifâ olur.