Bazı gafil kimseler, rehber edindikleri şahıslara muhabbette aşırıya kaçarak; “Benim önderim aslâ hatâ etmez!” şeklinde câhilâne düşüncelere kapılmaktadırlar. Bu son derece yanlış bir telâkkîdir.
Zira pek çok rivâyette peygamberlerden sonra insanların en hayırlısı olduğu bildirilen Hazret-i Ebû Bekir -radıyallâhu anh- bile, halîfe seçildikten sonra verdiği ilk hutbede, kıyâmete kadar gelecek bütün müʼmin liderlere örnek olacak, muhteşem bir ölçü verdi. Buyurdu ki:
“Ey insanlar! En hayırlınız olmadığım hâlde sizin başınıza halîfe seçilmiş bulunuyorum. Şayet vazifemi hakkıyla yaparsam bana yardım ediniz. Yanlış hareket edersem bana doğru yolu gösteriniz…
…Ben, Allâh’a ve Rasûlü’ne itaat ettikçe, siz de bana itaat ediniz! Eğer itaat etmezsem, sizin de bana itaatiniz lâzım gelmez!..”
Ümmetin en fazîletli şahsiyeti böyle derse, onu örnek alması gerekenlerin nasıl bir tevâzu ve hiçlik hâlinde olmaları gerekir?..