Ebu’d-Derdâ -radıyallâhu anh-’ın şu îkâzı ne kadar mânidardır:
“Sizin, insanı eğlendiren nîmetlere dalarak, gizli bir şehvete kapılmanızdan korkuyorum. Bu şehvet, ilim (ve irfan) bakımından aç kaldığınız hâlde, midenizi iyice doldurduğunuz zaman ortaya çıkar.
Sizin en hayırlınız, arkadaşına şu nasihati yapandır:
«–Haydi gel, ölmeden evvel oruç tutalım.»
En hayırsızınız da dostuna şöyle diyendir:
«–Gel de ölmeden önce yiyip içelim, eğlenelim, hayatın tadını çıkaralım…»” (Ebû Nuaym, Hilye, I, 218)