Ömür bir sefere mahsus verilen ilâhî bir mühlet. Geçip gittikten sonra ne tekrarı var ne de telâfîsi. Gençlik de, hayatta bir sefere mahsus. Bu itibarla bilhassa gençliğini, ashâb-ı kirâmın gençlerini örnek alarak ihyâ et. Onlar, gencecik yaşta nefsâniyetin değil rûhâniyetin hazzı içinde yaşadılar ve Allah Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’in etrafında âdeta pervâne oldular.
Tebliğ için gittikleri çok uzak beldelere sefer ettiler. Bu yolculuklarında da hiç üşenmediler, bıkmadılar, yılmadılar. Zira sînelerinde Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’i taşıyorlardı…