Beşerî sistemlerde mülk, ya topluma yahut da fertlere âittir. İslâmda ise; “ الَمُلْكُ لِلّٰهِ : mülk Allâhʼa âit”tir. Kulların malı-mülkü, ilâhî imtihan hikmetine binâen, geçici olarak verilmiş bir emanettir.
Mülkün tasarrufunda “israf” da “cimrilik” de haram kılınmıştır. Fakat şuna dikkat etmek îcâb eder ki israf, çok harcamak demek değildir. Yersiz ve gereksiz harcamanın azı da çoğu da israf iken, yerinde ve isâbetli bir harcama, çok da olsa israf sayılmaz, bilâkis takdîre şâyân olur. Nitekim “İsrafta hayır, hayırda ise israf yoktur.” sözü, bu hakîkati ifade eder.
Cimrilik de az miktarda vermek değil, imkâna göre verilmesi gereken nisbette vermemektir. Zira herkes imkânı nisbetinde mes’ûldür.