“Merhamet” bir müʼminin fârikasıdır. Müʼminliğinin tescili ve alâmet-i fârikasıdır.
Rahmet, muhtevâ itibâriyle çok şümullü olacak bir müʼminin.
Rahmet insanı, infâk eder, fedakâr olur, şefkatli olur. Geldiği, bulunduğu her mekân ve zamana bir huzur verir. Rûhâniyet tevzî eder. Muhabbet verir. Zarar vermez, fayda verir.
“Müʼmin arı gibidir…” Efendimiz buyuruyor.
“…Konduğu dala zarar vermez…”
“…Temiz yer, temiz mahsul ikram eder…” (Bkz. Ahmed, II, 199; Hâkim, I, 147; Beyhakî, Şuab, V, 58; Süyûtî, el-Câmi, no: 8147)
Yani helâl yer, sâlih ve sâdıklarla beraber olur ve mükrim olur. İncitmez bir müʼmin. İncinmez. Allah için affeder. Bollukta şımarmaz, taşmaz, şaşırmaz; darlıkta isyan etmez. Yüreğinden rahmet taşıran bir müʼmin, sadece kendisine, evlâdına, yakınlarına değil; din kardeşlerine, bütün ümmet-i Muhammedʼe, insanlıktaki eşi olan bütün insanlığa hidâyeti ulaştırma gayretinde olur.