Cenâb-ı Hak, muhakkak kullarını farklı farklı yarattı. Kimi hükümdar oluyor, kimi de onun yanında çalışan garip birisi oluyor. Fakat kabre girdiği zaman da ikisinin de o rütbeler bitiyor.
اِنَّ اَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ اَتْقٰیكُمْ oluyor.
(“…Allah indinde en kıymetliniz (keremliniz), en çok takvâ sahibi olanınızdır…” [el-Hucurât, 13])
Kim eğer takvâ sahibiyse o, Allâh’a daha yakın oluyor, o daha keremli oluyor. Onun için dünyadaki olan apoletler vs. şunlar, bunlar, varlıklar vs. hepsi bunların boş. Mühim olan en büyük servet, zenginlik, saltanat; kulun Rabbine kul olabilmesi. O “kālû belâ”daki verdiğimiz ahde bu dünyada sâdık olabilmek.