Bahâüddîn Nakşibend Hazretleri’nin Nefs Terbiyesi

Bahâüddîn Nakşibend Hazretleri; intisâbının ilk yıllarında, nefsini terbiye edip gurur ve kibrin zıddı olan hiçlik hâline ulaşmak için, hasta ve muzdarip insanlara (bir. İki;) sâhipsiz, yaralı hayvan­lara hizmet etmiş, onlara sâhip çıkmış, hattâ insanların geçeceği yol­ları temizleyerek tam yedi sene kâbına varılmaz bir hizmet hayatı yaşadı.

Yine şöyle devam ediyor:

“Üstâdımın bana emrettiği her ameli, büyük bir sadâkatle yerine getirdim. O amellerden her birinin kendi ahvâlim üzerindeki neticelerini de müşâhede ettim.”

Yani en çok mânevî merhalelere de bu hizmet hâlinde iken nâil oldum.

Bu nasıl bir hizmet? Riyâsız bir hizmet. “Lillâh” bir hizmet. “Allah için” bir hizmet. Hâlıkʼın (şefkat) nazarıyla mahlûkâta bakabilme. Beni yaratan Allah, o mahlûkâtı yaratan Allah, aynı Allah. Benim vazifem de; Allah bana güç-kuvvet verdi, imkân verdi, ona hizmettir.

“En büyük merhaleleri, bu hâli, 7 sene bu hâlimdeyken aldım.” buyuruyor.