İnsanlık tarihi boyunca, bütün derdi dünyanın kuru kavgası olanlar yakıp yıkarken; derdi gönüllerin fethi olanlar, dâimâ îmar ve ihyâ ettiler. Mağmum ve mahzun yüreklere tesellî oldular. Aç karınları doyuran imâretlerin yanında, muhtaç gönülleri de doyuran dergâhlar inşâ ettiler. Kirlenen tenleri temizleyen hamamların yanısıra, kararan gönülleri arındıran mâbedler, zâviyeler, tekkeler inşâ ettiler. Arkalarında çil çil kubbeler, gök kubbede ise hoş bir sadâ bıraktılar.