Son nefes; buğusuz, pürüzsüz ve lekesiz bir ayna gibidir. Her insan bu aynada, güzellikleri ve çirkinlikleriyle bütün ömrünü net bir şekilde seyreder. O an, gözlere ve kulaklara hiçbir îtiraz ve gaflet perdesi inmez. Bilâkis bütün perdeler kalkar ve her türlü îtiraf; aklı ve vicdanı pişmanlık iklîmine sokar. Hayatımızı pişmanlıkla seyrettiğimiz ayna, son nefes olmasın!.. Ölmeden evvel ölünüz hakîkati muktezâsınca, son nefes gelip çatmadan tevbe ve istiğfâr ile hâlimizi ıslah edelim. İlâhî mizanda hesaba çekilmeden evvel kendimizi hesaba çekelim…