Ne yazık ki elindeki nîmet kaybolmadan onun kıymetini lâyıkıyla idrâk edebilenler azınlıktadır. Bunun içindir ki gençlerin, ellerindeki gençlik servetini hoyratça, câhilce ve duygusuzca heder etmesi karşısında en çok, o nîmeti kaybettikleri için kadrini daha iyi anlamış olan yaşlı insanlar teessüre gark olurlar. Bunun içindir ki:
“Âh keşke gençler bilebilse, ihtiyarlar yapabilse!” denilmiştir.