Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz buyuruyor:
“Hayatım sizin için hayırlıdır: Bâzı hâdiseler yaşarsınız, bunun üzerine size ilâhî vahiy ve hükümler indirilir. Vefâtım da sizin için hayırlıdır. Amelleriniz bana arz edilir. Güzel bir amel gördüğümde Allâh’a hamd ederim, kötü bir şey gördüğümde de sizin için Allâh’a istiğfar ederim.” (Heysemî, IX, 24)
Bu hakîkatin ne kadar muhâsebesi içindeyiz? Dâimâ düşünmeliyiz ki Peygamber Efendimiz bizim yanımızda olsaydı, bizim hâlimize tebessüm eder miydi; yoksa üzülür müydü? Efendimizʼe olan muhabbetimizi, bu muhâsebenin terâzisinde mîzân etmeliyiz.