19 Nisan 2016

Peygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, zulmün zifiri karanlığına bir güneş gibi doğdu. İnsanlara insanlıklarını yeniden hatırlattı. Merhameti unutmuş vicdanları tedâvi etti. Anne feryatları arasında âdeta yürekleri parçalayarak kız çocuklarını diri diri gömmeye götüren taşlaşmış kalpleri yumuşattı. Kurak çöllere dönmüş gönülleri yeniden ihyâ için rahmet esintileriyle âdeta bir ilkbahar mevsimi getirdi. Oʼnu öldürmek isteyenler, Oʼnda dirildiler. Oʼna ve İslâmʼa düşmanlık besleyenler, Oʼnda hayat buldular.