Bir mü’minin gönül âlemi, öyle bir çiçek bahçesi gibi olmalıdır ki, onda her abus çehre tebessüm etmeli, her gamlı yürek huzur bulmalıdır. Bu yüzden kalbi ve bedeni âdeta diken gibi olan duygu, düşünce ve davranışlardan temizleyip, tebliğ edici hâle getirmek zarûrîdir.