Gerçek bir müʼmin, yeryüzünde üşüyen biri varsa, kendini ısınma hakkına sahip görmeyen Mevlânâ gönüllü bir diğergâmlık âbidesidir. “Güneşte gölge, soğukta kaftan, açlıkta ekmek olmayı” kendine vazife bilen İsmail Atâ Hazretleri gibi, bir fazîlet timsâlidir.