Mü’min, din kardeşlerini kendisine zimmetli bilmelidir. Zira Yaratan’dan ötürü yaratılanlara şefkat, merhamet ve hizmet, bir îman alâmetidir.
İsmail Atâ Hazretleri, kâmil bir müʼminin din kardeşlerine karşı gönül hassâsiyetini ne güzel hulâsa eder:
“Güneşte gölge, soğukta kaftan, açlıkta ekmek ol!..”
Ümmetin derdiyle dertlenen gönül sultanlarından olan Mevlânâ Hazretleri der ki:
“Şems -kuddise sirruh- bana bir şey öğretti: «Dünyada bir tek mü’min üşüyorsa, ısınma hakkına sahip değilsin.» Ben de biliyorum ki yeryüzünde üşüyen mü’minler var; ben artık ısınamıyorum!..”
Unutmayalım: Bugün Suriyeliler üşüyor!..