16 Nisan 2016

“Andolsun ki içlerinden, kendilerine Allâhʼın âyetlerini okuyan (kötülüklerden ve inkârdan) kendilerini temizleyen, kendilerine kitap ve hikmeti öğreten bir Peygamber göndermekle Allah müʼminlere büyük bir lûtufta bulunmuştur.” (Âl-i İmrân, 164)

Soralım kendimize: Bu büyük nîmetin ne kadar farkındayız? Bu muazzam ihsânın şükrünü edâ edebilme gayretimiz ne kadar? Unutmayalım ki bu büyük nîmetin en güzel şükrü; ibadet, muâmelât, muâşeret, ahlâk ile hak ve hukuka riâyette Allah Rasûlüʼne benzeyebilme gayretidir.