Dün Çanakkale’de kenetlenen o millî birlik ve beraberlik, o ittihad şuuru, o kardeşlik heyecanı bugün hangi kıvamdadır? Bugün bir ateş çemberi içindeki Suriye’den vatanımıza sığınan mazlum kardeşlerimize gönlümüzü ne kadar açabiliyoruz? Afrika, Balkanlar ve Orta Asya benzeri maddî-mânevî açlık çeken coğrafyalara ulaşma heyecanı husûsunda ashâb-ı kirâm ve fâtihân ecdâdımızın ufkunu ne kadar paylaşıyoruz?