Bir şeyin kötü örneklerini bahâne ederek -iyilerini ayrı tutma hassâsiyeti gözetmeden- tamamını reddetmek, o kötülüğü yapanların cürmüne ortak olmaktır. Meselâ bazı doktorlar, mesleklerini sûistimâl ediyor diye tıp ilmi reddedilemez. Bazı hukukçular, mesleklerini istismâr ediyor diye hukuktan vazgeçilemez. Yine asker içinde yuvalanmış teröristler var diye bütün bir ordu ithâm edilemez. Bunun gibi, halkın dînî duygularını istismâr edenler yüzünden de bütün cemaatler, tarîkatler, tasavvuf, ehl-i sünnet ve’l-cemaat yolu, töhmet altında bırakılamaz.