Âyet-i kerîmede buyrulur:
“…İyilik ve takvâda yardımlaşın, günah ve düşmanlıkta yardımlaşmayın!..” (el-Mâide, 2)
Demek ki iyilik ve takvâda bir araya gelip yardımlaşmak, hayrı çoğaltan bir “cemaat” olabilmek ne kadar makbulse; kötülük ve düşmanlıkta birleşip şerri çoğaltan bir “örgüt/fırka” olmak da o kadar merduttur.