Siyer-i Nebî’de bey’atler vardır. Sahâbe; Akabe’de, Bedir’de Peygamber Efendimiz’e bey’at ettiler.
“–Denize girsen, ardından biz de gireriz yâ Rasûlâllah!” dediler.
Efendimiz’i Uhud’da mahzun gördüklerinde şehîd olmaya bey’at ettiler.
Hudeybiye’de;
“–Gönlünde ne varsa yâ Rasûlâllah!” diye tam teslîmiyetle bey’at ettiler.
Biz de bilhassa bu mübârek günlerde ashâbı örnek almalı, onlar gibi Efendimiz’e bey’atimizi tazelemeliyiz. İbadet, tâat, cömertlik, fedakârlık ve gayretimizle, Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’e olan sadâkatimizi artırmalıyız.